تلقین میت به عربی گفته می شود برای آن که بعد از مرگ باطن کسی که مسلمان باشد و برنامه قرآنی داشته باشد، ظهور می کند، عربی را می فهمد و به زبان عربی به خوبی سخن می گوید. از این رو زبان اهل بهشت عربی است.

نباید گفت کسانی که به عربی آشنا نیستند چگونه در بهشت سخن می گویند؛ زیرا زبان بهشت تابع عقیده اهل بهشت است و اصولا زبان و چهره و اندام به قالبی در می آید که مناسب قلب این شخص باشد. چطور عده ای به صورت انسان و عده ای به صورت حیوان محشور می شوند و عده ای صورتشان سیاه و گروهی صورتشان سفید است.1

صورت و لفظ و اندام و لغت و کلمات را باطن به عهده می گیرد، نه ظاهر. در قیامت عقیده به زبان می آموزد که این چنین سخن بگو.

خطیب بهشت، حضرت داود (سلام الله علیه) خواهد بود؛ امیرالمؤمنین علیه السّلام در نهج البلاغه می فرمایند: حضرت داود(سلام الله علیه) قاری اهل بهشت است.2

آنچه در مرگ و پس از آن حاکم است عقیده است و اگر کسی به عقیده قرآن و اسلام از دنیا رفت یقینا عربی سخن می گوید و یقینا عربی را می فهمد.